10e zondag na Pinksteren
Op verschillende plaatsen in ons land vind je ze nog, kerkgebouwen met meer dan 1000 zitplaatsen! Wat lukt daar wat elders niet meer schijnt te lukken? In drie bij elkaar horende kerkgebouwen van één zelfde stroming zijn er op zondag 8 kerkdiensten, verspreid over de dag. Met drie verschillende orden van dienst. Ze worden getypeerd als: ‘vernieuwend’, d.w.z met psalmen, gezangen èn opwekkingsliederen begeleid door verschillen instrumenten o.a. piano, gitaar en percussie; ‘midden’ d.w.z. met psalmen en twee gezangen of opwekkingsliederen; en ‘klassiek’ met psalmen en ‘eenige gezangen’ zoals die ooit aan de psalmen werden toegevoegd. Voor elk wat wils? De vraag is hoe ‘elk’ zich ziet en dan vooral ten opzichte van ‘samen’. Wordt vervolgd, A.W.
Het voorland van leegblijvende kerkbanken
9e zondag na Pinksteren
U bent het met de vorige column wel of niet eens. Dat is een ‘dilemma’. De animo voor de kerk slinkt. In menige kerk hoeven op zondag alleen de steeds leger wordende stoelen geteld te worden. De kerk moet zich aanpassen. Aan de veranderende tijd, de moderne mens, de razend snelle media, de steeds persoonlijker wordende beleving van rituelen, gebaren. Er moet andere muziek komen, een andere ‘taal’, makkelijker, begrijpelijker, kortom: als de kerk nog een beetje wil overleven dan moet er goed geluisterd worden naar de mensen van vandaag. Hoe zij het hebben willen, hoe zij zich kunnen herkennen, hoe zij de zorgen en problemen van hun leven in de kerk terug kunnen vinden. Daar heeft toch niemand Hebreeuws, Grieks en Latijn voor nodig? Wordt vervolg A.W.
