Biddende vrouw –Aart van Dobbenburgh (1899-1988)
vijfde zondag van Pasen: Rogate
“Bid!” Zo heet de zondag vandaag. Kun je daar les in krijgen? Er was eens een landman die een meester was in zijn vak. Elke ochtend bad hij tot de Eeuwige: “Goede morgen lieve Heer. U bent er vast weer, ik ook. Dank u wel. Amen”. Er kwam een geleerde langs. Hij begon de akkerman het moeilijke ochtendgebed te leren. De landman zuchtte daarna elke dag dieper. Na verloop van tijd bad hij helemaal niet meer. De geleerde kwam nog eens langs. Er klonk een stem uit de hemel: “Zeg geleerde, leg mij eens uit? Mijn akkerman dankte mij vroeger vrolijk elke dag maar nu niet meer”. De geleerde ging er beschaamd vandoor. De landman nam opgetogen de draad van zijn bidden weer op. In de hemel werd zingend feestgevierd. Wordt vervolgd, A.W.
Anderen en ik, hart voor elkaar. Bron: dansbiodanza.nl
vierde zondag van Pasen: Cantate
Geloof leeft van verhalen en van zingen. De geschiedenis van G’d en mensen is minder duidelijk dan wij zouden willen. Het gaat toch om óns, hoe wij ons voelen in óns leven? Om wie wij zijn (geworden), of wij onszelf kennen, wel en niet? Het is de tijd waarin we leven die zegt dat het zó ‘moet’, maar de bijbel keert dat al eeuwen ondersteboven. Daar gaat het om hoe een ánder zich voelt in het leven van vandaag en wat wij kunnen en mogen ‘doen’ om dát goede gevoel een ander te kunnen geven. Als wij dat ‘doen’ zal er ergens ook wel een ‘ander’ verschijnen die het óns ook ‘doet’. Zo is de bijbelse ‘volgorde’. Geloven is vertrouwen hebben in het leven, via de ‘omweg’ van ‘een ander’. Wordt vervolgd. A.W.
