Dwarsligger: de Bijbel 9
Die woorden ‘nu’ en ‘woest en ledig’, ‘leeg en verlaten’, ‘woestheid en warboel’, al die verschillende vertalingen, vertellen dat die aarde in het verhaal er ineens is. Maar er is toch iets mee aan de hand. Maar ja….wat moeten we ons voorstellen bij het origineel? In het Hebreeuws heet het: ‘tohoe wabohoe’. Dat betekent zoiets als: een ongeorganiseerde chaos, platter gezegd: een flinke janboel, een zwijnenstal, een ratjetoe, een onontwarbare zooi! En dat allemaal tegelijk. Tja, zó ‘gewoon’ is de taal van de Bijbel dus helemaal niet, ook niet als je vertaalt in ‘gewone taal’. Hoe je ook vertelt, èrg makkelijk zal het nooit worden. Over dat ‘in den beginne’ zijn op zichzelf al bibliotheken vol geschreven. Wordt vervolgd A.W